مهمترین استانداردهای تهویه مطبوع در پارکینگ ها

مهمترین استانداردهای تهویه مطبوع در پارکینگ ها

پارکینگ‌ها از مکان‌های آلوده و پر رفت و آمد در هر ساختمانی هستند، به دو صورت با فضای باز و فضای بسته ساخته می‌شوند. پارکینگ‌های با فضای بسته یا نیمه باز نیاز به سیستمی برای تهویه مطبوع دارند که بتواند هوای پارکینگ را تهویه نموده و آلودگی‌های آن را پاکسازی کند. توجه کنید که برای تهویه مطبوع در پارکینگ نیاز به برخی استاندارها است تا این اگزاست محیط پارکینگ با بهترین شیوه انجام شود. در ادامه قصد داریم مهمترین استاندارهای تهویه مطبوع در پارکینگ‌ها را عنوان نماییم. با ما همراه باشید تا به طور کامل با ضوابط تهویه پارکینگ آشنا شوید.

اهمیت رعایت استانداردهای تهویه مطبوع در پارکینگ‌

رعایت استانداردهای تهویه مطبوع در پارکینگ‌ها نقش بسیار مهمی در سلامت، ایمنی و بهره‌وری این فضاها دارد. در ادامه، دلایل اهمیت آن را عنوان می‌کنیم.

  1. تخلیه صحیح گازهای سمی: جلوگیری از تجمع گازهایی مانند مونوکسید کربن و دی‌اکسید نیتروژن که می‌توانند برای سلامتی خطرناک باشند.
  2. کاهش خطر آتش‌سوزی: تخلیه گازهای قابل اشتعال مانند بخارات بنزین که می‌توانند منجر به حوادث جدی شوند.
  3. بهبود بیشتر کیفیت هوا: تأمین جریان هوای تازه و جلوگیری از بوی نامطبوع ناشی از دود خودروها.
  4. حفظ سلامت کاربران: جلوگیری از مشکلات تنفسی و سردرد ناشی از هوای آلوده در فضای پارکینگ.
  5. افزایش ایمنی تجهیزات: محافظت از سیستم‌های روشنایی، دوربین‌ها و تجهیزات الکتریکی در برابر آسیب ناشی از رطوبت و آلودگی هوا.
  6. کنترل دما و رطوبت: پیشگیری از آسیب به سازه‌ها و تجهیزات به دلیل تغییرات شدید دما و رطوبت.
  7. کاهش هزینه‌های نگهداری: جلوگیری از تجمع آلودگی روی تجهیزات و کاهش نیاز به تعمیرات مکرر.
  8. افزایش رضایت کاربران: فراهم کردن محیطی ایمن و دلپذیر برای افرادی که از پارکینگ استفاده می‌کنند.
  9. بهینه‌سازی مصرف انرژی: استفاده از سیستم‌های تهویه استاندارد که مصرف انرژی را به حداقل می‌رسانند.
  10. کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی: تخلیه مناسب گازهای آلاینده و جلوگیری از تأثیرات منفی بر محیط‌زیست.
  11. کاهش ریسک خرابی سازه: جلوگیری از آسیب به مصالح ساختمانی به دلیل تجمع رطوبت یا گازهای خورنده.
  12. افزایش طول عمر تجهیزات: حفظ کیفیت و دوام سیستم‌های تهویه، روشنایی و دیگر تجهیزات پارکینگ.
  13. جلوگیری از بروز حوادث: کاهش احتمال آسیب به افراد به دلیل کاهش دید ناشی از آلودگی هوا.
  14. ایجاد فضای استاندارد: ارائه یک محیط حرفه‌ای و مدرن که اعتماد کاربران را جلب کند.
  15. تشخیص سریع خطرات: نصب سنسورهای تشخیص گازهای سمی و ارسال هشدارهای به‌موقع برای اقدام مناسب.
  16. حفظ ارزش ملک: رعایت استانداردهای تهویه مطبوع باعث می‌شود پارکینگ ارزش افزوده بیشتری برای ملک ایجاد کند.
  17. افزایش کارایی سیستم‌ها: بهبود عملکرد سیستم‌های خنک‌کننده و گرمایشی با استفاده از تهویه مناسب.

استانداردهای تهویه مطبوع در پارکینگ‌ها شامل چه مواردی است؟

پارکینگ‌ها به‌عنوان محیط‌های بسته‌ای که تجمع خودروها در آن‌ها باعث تولید گازهای سمی و آلاینده می‌شود، نیازمند سیستم‌های تهویه مطبوع با استانداردهای دقیق هستند. استانداردهای تهویه مطبوع در پارکینگ‌ها بر اساس مقررات ملی و بین‌المللی تدوین شده و باید به‌طور دقیق اجرا شوند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین استانداردهای مرتبط با تهویه مطبوع پارکینگ‌ها می‌پردازیم:

مقرارت برای پارکینگ‌های با مساحت کم‌تر از 300 متر مربع 

پارکینگ‌هایی که در طبقه همکف یا منفی یک قرار دارند و مساحت آن‌ها کمتر از 300 متر مربع است، در صورتی که به فضای باز دسترسی داشته باشند، نیازی به سیستم تهویه مکانیکی ندارند. این استاندارد نشان‌دهنده اهمیت ارتباط با هوای آزاد در کاهش آلودگی‌های محیطی است.

ضوابط  تهویه پارکینگ‌های بسته تا طبقه منفی 3 

پارکینگ‌هایی که در طبقات منفی قرار دارند و مساحت آن‌ها کمتر از 500 متر مربع است، ملزم به داشتن سیستم تهویه مکانیکی هستند. این سیستم شامل کانال تخلیه و حداقل دو فن معمولی است. این استاندارد برای تخلیه گازهای سمی و آلاینده‌ها ضروری است.

مقررات تهویه پارکینگ‌های نیمه باز 

پارکینگ‌های نیمه باز، به دلیل ارتباط با فضای آزاد از یک یا چند طرف، نیازی به سیستم تهویه مکانیکی ندارند. در این نوع پارکینگ‌ها، جریان طبیعی هوا کافی است، مشروط بر اینکه مساحت باز معادل نصف سطح پارکینگ باشد.

تعداد تعویض هوای پارکینگ‌ها

در شرایط عادی، باید حداقل 6 بار در ساعت هوا در پارکینگ‌ها تعویض شود تا گازهای سمی و آلاینده‌ها تخلیه شوند. در زمان آتش‌سوزی، این میزان به 10 بار در ساعت افزایش می‌یابد تا از گسترش دود و حرارت جلوگیری شود.

استفاده از حسگرهای مونوکسید کربن 

در پارکینگ‌های عمومی، تجاری و اداری، سیستم تهویه باید به حسگرهای مونوکسید کربن متصل باشد. این حسگرها غلظت گاز را پایش کرده و در صورت افزایش آن، سیستم تهویه را به‌طور خودکار فعال می‌کنند. غلظت مونوکسید کربن نباید از 50 ppm در مدت زمان 30 دقیقه فراتر رود.

مقدار مقاومت تجهیزات در برابر حرارت

تجهیزات تهویه، از جمله فن‌ها و کانال‌ها، باید حداقل تا یک ساعت در برابر دمای 300 درجه سانتی‌گراد مقاومت داشته باشند. این ویژگی به‌ویژه در زمان آتش‌سوزی حیاتی است و به کاهش خسارات کمک می‌کند.

نحوه جانمایی سیستم‌های تهویه 

دهانه‌های کانال تخلیه و تزریق هوا باید در مکان‌هایی قرار گیرند که جریان هوا به‌طور موثر در تمام بخش‌های پارکینگ پخش شود. همچنین، این تجهیزات نباید مسیرهای خروج اضطراری یا مسیرهای فرار را مسدود کنند.

کنترل سرعت جریان هوا 

سرعت جریان هوا در مسیرهای فرار و رمپ‌ها نباید از 5 متر بر ثانیه تجاوز کند. این استاندارد برای جلوگیری از ایجاد موانع حرکتی و تضمین ایمنی افراد در شرایط اضطراری تدوین شده است.

استقلال سیستم تهویه

سیستم تهویه پارکینگ باید مستقل از سایر سیستم‌های تأسیساتی ساختمان باشد. این موضوع به جلوگیری از اختلال در عملکرد سایر بخش‌های ساختمان کمک می‌کند و ایمنی سیستم تهویه را تضمین می‌کند.

طراحی سیستم برای جلوگیری از نقاط مرده 

هیچ نقطه‌ای نباید بدون تهویه باقی بماند. طراحی سیستم تهویه باید به‌گونه‌ای باشد که تمام بخش‌های پارکینگ، به‌ویژه گوشه‌ها و فضاهای کم‌تردد، دارای جریان هوای مناسب باشند.

اتصال به سامانه اعلام حریق 

سیستم تهویه باید با سامانه اعلام حریق هماهنگ باشد. در صورت وقوع آتش‌سوزی، این سیستم باید به‌طور خودکار فعال شده و به تخلیه دود و گازهای خطرناک کمک کند.

استفاده از فن‌های با دور متغیر 

برای بهینه‌سازی مصرف انرژی، استفاده از فن‌های دو دور یا با دور متغیر مجهز به اینورتر توصیه می‌شود. این فن‌ها می‌توانند در شرایط عادی با توان کم‌تر و در شرایط اضطراری با توان بالا کار کنند.

نقش هوای جبرانی 

در زمان تخلیه هوا، باید هوای جبرانی معادل 50 تا 75 درصد حجم هوای تخلیه شده تأمین شود. این موضوع به تعادل فشار داخل پارکینگ کمک کرده و از گسترش دود و آلودگی به سایر بخش‌های ساختمان جلوگیری می‌کند.

انواع سیستم‌های تهویه مطبوع در پارکینگ

سیستم‌های تهویه مطبوع در پارکینگ‌ها به سه روش اصلی انجام می‌شوند که انتخاب هرکدام به شرایط محیط و طراحی پارکینگ بستگی دارد. تهویه طبیعی یکی از این روش‌هاست که برای پارکینگ‌های نیمه‌باز یا فضاهایی که به هوای آزاد دسترسی دارند، مناسب است.

در این روش، جریان هوا از طریق بازشوها و بدون نیاز به تجهیزات مکانیکی، گازهای سمی و دود را تخلیه می‌کند. این روش کم‌هزینه است، اما نیاز به فضای باز کافی دارد.

روش دوم، تهویه مکانیکی با کانال است که برای پارکینگ‌های بسته و بزرگ کاربرد دارد. در این روش، کانال‌هایی برای تزریق هوای تازه و تخلیه هوای آلوده نصب می‌شوند و به کمک فن‌ها و دریچه‌ها، جریان هوا را کنترل می‌کنند.

سومین روش، تهویه مکانیکی با جت فن است که از فن‌های سقفی برای هدایت هوا در سطح افقی پارکینگ استفاده می‌کند. این روش، به‌ویژه برای پارکینگ‌های طبقاتی یا با طراحی پیچیده، کارآمد بوده و نیاز به کانال‌کشی را کاهش می‌دهد. هرکدام از این روش‌ها باید با توجه به استانداردها و نیازهای خاص محیط انتخاب شوند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *